Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қырықтық қын — (Қарақ.) теріден, киізден тігілген қырықтық сабының қыны … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қырыққы — (Қарақ.) қыс айларында малға беретін шөптерді майдалап кесіп, қырқып беретін құрал … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қырықбуын — 1 1. (Қост., Жанг.) өлең тәрізді шөп, өсімдіктің бір түрі. Қ ы р ы қ б уы н д ы мал жемейді (Қост., Жанг.). 2. (Павл., Ерт.) іші қуыс, жіңішке буын буын болып өсетін өсімдік. Қ ы р ы қ б у ы н д ы мал жөнді жемейді (Павл., Ерт.). 3. (Қост.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарақабат — (Гур., Шевч.) қойдың жұмыршағы. Қырық қабат қырындыны кейде қ ар а қ а б а т дейді (Гур., Шевч.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қараңғы үй — (Түрікм., Красн.) абақты, түрме. Сол әдетімен елді қақсатып жүрген ол, ақыры қ а р а ң ғ ы ү й г е түсіпті (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ысқырық аяз — (Қарақ.) үскірік аяз, суық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гүмпілдек — (Қарақ., Мой.) судың бетіне ұрғылап, аудың тұрған жеріне балық шақыратын аспап. Балық мына йерде көп екен, тез шақырың г ү м п і л д е г і ң м е н е н (Қарақ., Мой.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қыран пышақ — (Қарақ.) төбелес, ұрыс, қырық пышақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбида — (Гур., Маңғ.; Қарақ.) мұрындықтың тығырығына байланатын тиянақ жіп, түйенің мұрындық бауы. Ж е л б и д а с ы з тығырық сыпырылып кетеді (Гур., Маңғ.). Ж е лб и д а ұзын да, қысқа да болады (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ешек — 1 (Алм., Жам.; Маң., Маңғ.; Қост., Жітіқ.; Түрікм., Красн.; Қарақ.; Ауғ.; Ир.) есек. Біздің жақта е ш е к т е р көп болады (Алм., Жам.). Е ш е к деген жануардың күші адал, еті арам деуші еді (Қост., Жітіқ.). Анау мынау ұсақ жұмысқа е ш е к т і… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
